نحله یک هدیه مالی است که از سوی شوهر به زن پرداخت می‌شود و معمولاً زمانی به زن تعلق می‌گیرد که به دلایلی همچون عدم توافق بر سر مهریه یا درخواست زن برای طلاق، دادگاه تصمیم بگیرد تا مبلغی به عنوان نحله به زوجه اختصاص یابد.
خبرگزاری میزان– نحله یکی از حقوق مالی زوجه در صورت طلاق است که در شرایط خاصی به او تعلق می‌گیرد. نحله یک هدیه مالی است که از سوی شوهر به زن پرداخت می‌شود و معمولاً زمانی به زن تعلق می‌گیرد که به دلایلی همچون عدم توافق بر سر مهریه یا درخواست زن برای طلاق، دادگاه تصمیم بگیرد تا مبلغی به عنوان نحله به زوجه اختصاص یابد.
شرایط دریافت نحله توسط زوجه:
درخواست طلاق از سوی زوج (شوهر):
نحله معمولاً زمانی به زوجه تعلق می‌گیرد که طلاق به درخواست زوج (شوهر) باشد. به عبارت دیگر، اگر شوهر بدون دلیل موجه تصمیم به طلاق زوجه بگیرد، دادگاه ممکن است برای حمایت از زوجه، نحله را در نظر بگیرد.
عدم تقصیر زوجه:
اگر زوجه در زندگی مشترک مرتکب تخلفی نشده باشد و از وظایف زناشویی و اخلاقی خود تخطی نکرده باشد، دادگاه می‌تواند نحله را به عنوان حق مالی زوجه تعیین کند. این به معنای آن است که اگر زن به وظایف زناشویی خود عمل کرده و دلایل طلاق از سوی شوهر ناعادلانه باشد، دادگاه می‌تواند مبلغی را به عنوان نحله به نفع زوجه تعیین کند.
عدم تعلق نفقه یا توافق بر سر مهریه:
اگر شوهر مهریه را پرداخت کرده یا توافقی در مورد مهریه وجود داشته باشد و زوجه درخواست نفقه یا دیگر حقوق مالی نداشته باشد، دادگاه می‌تواند نحله را به زوجه تعلق دهد. همچنین، اگر میزان مهریه به‌گونه‌ای باشد که نتواند زوجه را از لحاظ مالی پشتیبانی کند، دادگاه می‌تواند مبلغ نحله را تعیین کند.
تشخیص دادگاه براساس وضعیت مالی زوج:
میزان نحله بر اساس وضعیت مالی زوج (شوهر) و شرایط زندگی مشترک تعیین می‌شود. دادگاه وضعیت مالی شوهر و مدت زمان زندگی مشترک را در نظر می‌گیرد و بر این اساس میزان نحله را مشخص می‌کند. نحله یک مبلغ مالی مشخص نیست و به تشخیص دادگاه تعیین می‌شود.
طلاق به درخواست زن:
در برخی موارد، اگر زن درخواست طلاق دهد، اما دادگاه تشخیص دهد که زن حق طلاق دارد و تقصیر از سوی شوهر بوده، ممکن است در کنار حقوق مالی دیگر، نحله نیز برای زوجه در نظر گرفته شود.
