عبدالحسين شيباني، ملقب به وحيد الملك، فرزند حاج ميرزا حسن خان (آقا جان) پسر حاج ميرزا محمد مهدي حاكم كاشان فرزند غفور شيباني كاشاني بود. او در سال ۱۲۴۲ (ش.) در كاشان به دنيا آمد. ابتدا چند سالي در هندوستان به فراگيري علوم پرداخت و در سال ۱۲۷۵ (ش.) به لندن رفت.
او در دانشگاه كمبريج لندن به ادامه تحصيل مشغول شد و در كنار تحصيل به خبرنگاري براي روزنامه تايمز لندن و تدريس زبان و ادبيات فارسي مي‌پرداخت. در سال ۱۲۸۲ (ش) از سوي دولت ايران مأمور شركت در كنگره مستشرقين در بندر الرژه شد.
در سال ۱۲۸۵ (ش.) به ايران بازگشت و در دوره‌هاي دوم و سوم به عنوان نماينده مردم تهران و در دوره چهارم به نمايندگي از مردم تبريز به مجلس شوراي ملي راه يافت.
در سال ۱۲۸۸ (ش.) عضو كميسيون عالي مشروطه خواهان بود و در فروردين ۱۲۹۱ (ش.) به دستور ناصرالملك به كاشان تبعيد شد. در سال ۱۲۹۳ (ش) يكي از مهاجران به كرمانشاه بود و در كابينه مهاجرين، سرپرستي وزارت پست و تلگراف را به او سپرده بودند.
در سال ۱۲۹۸ (ش) رياست مدرسه عالي علوم سياسي و حقوق را بر عهده گرفت. ساختمان معروف مدرسه عالي حقوق (بين محله فردوسي و لاله زار) در زمان رياست او خريداري شد و تغييرات عمده‌اي در تشكيلات آموزشي مدرسه به وجود آمد. او از ۵ آبان ۱۲۹۹ (ش.) تا ۲۸ بهمن ۱۲۹۹ (ش.) وزير معارف و اوقاف و صنايع مستظرفه [مؤنث مستظرف به معنی زیبا. ظریفه] بود و از ۲۷ خرداد ۱۳۰۱ تا ۲۵ بهمن ۱۳۰۱ (ش.) وزارت پست و تلگراف را در كابينه قوام السلطنه بر عهده داشت.
عبدالحسين شيباني، در سال ۱۳۵۲ (ش.) در تهران در گذشت.
