نوشته دکتر تاج زمان دانش
طرز اجرای کیفری حبس و اقدامات تأمینی از جمله مسائل مهمی است که قرنها افکار عمومی مخصوصاً متخصصین علوم کیفری را به خود معطوف داشته است.[1] با اینکه در ممالک مختلف روشهای گوناگون در زندانها، بازداشتگاهها، مؤسسات صنعتی و کشاورزی خاص زندانیان و کانونهای اصلاح و تربیت به مورد اجراء گذارده شده است لکن هنوز در کیفرشناسی و علم اداره زندانها روش خاصی که به طور حتم منجر به اصلاح و تربیت یا درمان مجرم و یا افراد در حالت خطرناک شود تعیین نگردیده است. هر کشوری سعی دارد برای رسیدن به هدف اصلی و غائی اجرای مجازات حبس و اقدامات تأمینی که پیشگیری از تکرار و یا وقوع جرایم است با اجرای روش خاصی راه حل این معضل اجتماعی را ارائه دهد.
نظر به اینکه مطالعه و بررسی طرز اجرای کیفرها و اقدامات تأمینی در کشورهای مختلف و اطلاع از نظریات متخصصین کیفرشناسی و علم اداره زندانها، برای دانشجویان و دانش پژوهان رشته حقوق یک امر ضروری است لذا طرز اجرای کیفر حبس و اقدمات تأمینی سالب آزادی در سوئد که مدرنترین زندانها را داراست و در ایتالیا که مهد نهضت افکار جدید در تدوین قوانین کیفری و اقدامات تأمینی در قرون اخیر میباشد به طور اجمال مورد بحث قرار گیرد.
هدف از اجرای مجازات و اقدامات تأمینی
در سوئد طبق قانون 6 مه 1964 هدف از اجرای مجازاتهای سالب آزادی بالصراحه چنین تعریف شده است: اجرای مجازاتهای سالب آزادی بایستی به منظور اصلاح و تربیت یا درمان بزهکار انجام گیرد و برای عادت دادن زندانیان به زندگی عادی اجتماعی، محیط زندان بایستی حتی المقدور مشابه محیط آزاد باشد.
ـ در ایتالیا طبق ماده 27 قانون اساسی هدف غائی از اجرای مجازاتها بایستی با رعایت اصول انسانی به منظور اصلاح و تربیت و یا درمان محکوم باشد.[2]
اقسام مجازاتها و اقدامات تأمینی سالب آزادی
در سوئد در سال 1944 قانون آزادی مشروط (آزادی با مراقبت) و در سال 1945 قوانین و مقررات مربوط به زندانها و در سال 1948، 1964 و ژانویه 1965 قانون جزای آن کشور با اقتباس از عقاید مکتب دفاع اجتماعی اصلاح گردید.[3]
طبق ماده 3 قانون ژانویه 1965 مجازاتهای سالب آزادی عبارتند از:
ـ حبس به مدت معین (از یک ماه تا 10 سال و در صورت تکرار جرم تا 15 سال).
ـ مجازات خاص مأمورین دولت
ـ محکومیت با تعلیق مجازات
ـ نگاهداری در مؤسسات خاص تربیتی به مدت نامعین
ـ نگاهداری در دارالتأدیب
ـ نگاهداری در مؤسسات اقدامات تأمینی به مدت نامعین
ـ نگاهداری در مؤسسات خاص درمانی (جسمی یا روانی )
از ماده مذکور چنین مستفاد می شود که اولاً اقدامات تأمینی در مواردی از قبیل نگاهداری در مؤسسات خاص یا مؤسسات تأمینی درمانی جزو مجازاتها محسوب گردیده است ثانیاً مجازاتها در مورد کسانی اجراء می گردد که جرمی را مرتکب شده باشد پس بین مجازاتها و اقدامات تأمینی تفاوتی وجود ندارد. در موقع صدور حکم محکومیت قاضی مخیر است که حکم به اجرای مجازات یا اقدام تأمینی صادر نماید.
در سیستم دوگانه مذکور، اجرای اقدامات تأمینی بر اجرای مجازات ارجحیت دارد هرگاه مجرمی نیمه مسول باشد مجازاتش تخفیف داده میشود و در صورت بروز حالت خطرناک اقدام تأمینی به عمل میآید.
ـ در ایتالیا مجازاتها و اقدامات تأمینی سالب آزادی عبارتند از:
ـ حبس
ـ نگاهداری در مؤسسات کشاورزی یاکار
ـ نگاهداری در مراکز درمانی
ـ نگاهداری در تیمارستان
ـ نگاهداری در کانون اصلاح و تربیت
هرگاه دادگاه مجرم را به مجازات و اقدامات تأمینی محکوم نماید ابتدا مجازات و سپس اقدامات تأمینی اجرا میگردد، روش مذکور مورد انتقاد است زیرا وقتی که مجرم نیاز به درمان دارد پس از اینکه مدتی در زندان به سر برد و بیماری او شدت یافت چگونه میتوان او را مداوا نمود؟
سازمان زندانها و مؤسسات اقدامات تأمینی
در سوئد سازمان اصلاح و تربیت بزهکاران که سازمانی وابسته به وزارت دادگستری است عالیترین مرجع سازمان زندانهای آن کشور است که در رأس آن یک مدیر کل قرار دارد و مسول حسن اداره زندانها و مؤسسات مختلف میباشد.[4]
کشور سوئد که به 5 منطقه تقسیم گردیده در هر منطقه انواع زندانها و مؤسسات مختلف تأسیس شده است.
در هر منطقه یک زندان مرکزی به روش استحفاظی کامل (محیط بسته ) بنا شده است که یک قسمت آن به بازداشتیها و قسمتهای دیگر برای اجرای روشهای درمانی (جسمی و روانی)، مجرمین سرسخت وابسرواسیون اختصاص یافته است.
مؤسساتی که روش محیط بسته در آنها اجرا میشود گنجایش پذیرش 120 نفر را دارند. فقط زندان Kumla ظرفیت پذیرش 435 نفر محکوم را دارد.
ظرفیت پذیرش مؤسسات تربیتی یا درمانی 40 الی 60 نفر پیش بینی شده است تا اجرای روشهای مختلف با شخصیت هر محکوم انطباق داشته باشد.
مؤسسه Tiberga که گنجایش 120 نفر را دارد یکی از بزرگترین و مدرنترین مؤسسات باز در سوئد است.
از اول ژانویه 1965 مؤسسه بازی تحت عنوان مؤسسه آزادی با مراقبت افتتاح شده است طبق جدیدترین روش های علمی اداره میشود در سوئد محکومینی که ماه آخر محکومیت خود را میگذرانند به مؤسسه خاصی منتقل و روزها در مؤسسات بخش خصوصی به کار اشتغال داشته و شبها به مؤسسه برمیگردند و روزهای تعطیل، حق خروج از مؤسسه را ندارند. معروفترین اینگونه مؤسسات Tidaholm است که گنجایش پذیرش 230 نفر را دارد.[5]
ـ در ایتالیا، سازمان اداره زندانها وابسته به وزارت دادگستری است و طرز اجرای مجازاتهای سالب آزادی طبق قانون 26 ژوئیه 1975 پیش بینی شده است طبق ماده 59 قانون مذکور نوع زندانها و مؤسسات اقدامات تأمینی به شرح ذیل است:
1 ـ بازداشتگاهها که برای نگهداری متهمین اختصاص دارد و گاهی نیز محکومین به مدت کم در قسمتی از بازداشتگاهها نگاهداری میشوند.
2 ـ زندانهای مرکزی که مخصوص نگاهداری به محکومین جنایی است به روش استحفاظی کامل اداره می گردد.
3 ـ مؤسساتی که اقدامات تأمینی در آنها اجرا میگردد که اهم آنها عبارتند از:
ـ مؤسسات کشاورزی
ـ کانونهای کار
ـ مؤسسات درمانی
ـ بیمارستانهای روانی خاص مجرمین
گاهی در قسمتی از مؤسسات اقدامات تأمینی، مجازاتهای سالب آزادی اجراء میشود.
روش اجرای مجازاتها و اقدمات تأمینی
در سوئد سابقاً روش تدریجی در زندانها اجراء میشد در حال حاضر فقط روش اصلاحی و تربیتی یا درمانی منطبق با شخصیت هر محکوم اجرا میگردد.
ـ در ایتالیا طبق قانون 26 ژوئیه 1975 اجرای روشهای مختلف زندانها و مؤسسات اقدامات تأمینی سالب آزادی بایستی با رعایت اصول انسانی و حفظ حرمت و حیثیت هر فرد به منظور اصلاح و تربیت و یا درمان او باشد و نوع روش بایستی بالصراحه در آئین نامه هر زندان پیشبینی گردد.[6]
طرز شناسایی شخصیت و تفکیک محکومین
در سوئد مراکز ابسرواسیون در قسمتی از زندانهای مرکزی منطقه ای تأسیس و پس از تکمیل پرونده شناسایی شخصیت، محکومین تفکیک و به زندانها و مؤسسات مختلف کشاورزی، صنعتی، آموزش علمی یا حرفه ای یا درمانی اعزام میشوند.
معمولاً اکثر کسانی که تحت ابسرواسیون قرار گرفتهاند در مؤسسات باز نگاهداری میگردند، تعداد قلیلی از محکومین به زندانهای استحقاقی کامل (در محیط بسته) اعزام میشوند.
ـ در ایتالیا اولین مرکز شناسایی شخصیت محکومین در مؤسسه ای به نام Rome Rebibbia در 30 مارس 1954افتتاح و سازمان فعلی آن در سال 1958 تکمیل گردیده است. در این مؤسسه جوانان ذکور 18 تا 25 سال که حداقل 4 سال به اتمام مدت محکومیتشان باقی مانده است تحت ابسرواسیون قرار میگیرند.[7]
مرکز مذکور گنجایش پذیرش 70 نفر را دارد و مدت ابسرواسیون نامحدود ولی عملاً 2 الی 4 ماه است و هر سال پرونده شناسایی شخصیت 120 الی 160 نفر تکمیل میگردد که این رقم به نسبت کل جمعیت کیفری (زندانیان) بسیار کم است.
مؤسسه ربی بیا علاوه بر مرکز ابسرواسیون دارای یک کانون اصلاح و تربیت برای جوانان، یک زندان، یک بازداشتگاه و یک مؤسسه کشاورزی است.
جوانان در مدتی که تحت ابسرواسیون قرار دارند در مؤسسه کشاورزی به کار اشتغال میورزند.
با همکاری دانشگاه رم در مرکز ابسرواسیون ربی بیا مؤسسه «مردم شناسی جنایی» تأسیس شده است و محققین و متخصصین علوم مختلف مخصوصاً متخصصین کیفرشناسی و جرم شناسی نتایج شناسایی شخصیت و اجرای روشهای مختلف را مورد مطالعه و بررسی قرار میدهند.
با اینکه در رأس تمام مؤسسه ربی بیا یک مدیر، مسول حسن اجرای قوانین و مقررات میباشد ولی مدیر مرکز ابسرواسیون یک پزشک جرم شناس است که با استقلال کامل مسول حسن اجرای مقررات و انتظامات بوده در تهیه و تنظیم پرونده شناسایی شخصیت آزمون شونده ها نظارت مستقیم دارد و دارای یک معاون اداری برای مراقبت در امور اداری است.
کادر فنی که تحت نظارت مدیر پزشک مرکز ایفای وظیفه مینمایند عبارتند از :
ـ روان پزشک 2 نفر
ـ روان پزشک 3 نفر (روانکاو ـ پسیکومتریک)
ـ پزشک متخصص بیماریهای داخلی 1 نفر
ـ رادیولوگ 1 نفر
ـ مربی اخلاقی 1 نفر
ـ مددکار اجتماعی 2 نفر
در صورت ضرورت و نیاز به آزمایشهای خاص دیگر، پزشکان متخصص آزمایشهای لازم را از آزمون شونده به عمل میآورند.
تعداد کادر اداری مرکز مذکور به شرح ذیل است:
ـ حسابدار 1 نفر
ـ کارمند دفتری 5 نفر
ـ مراقبت درجه دار 1 نفر
ـ مراقبت عادی 35 نفر
مربی اخلاقی که دارای تخصص در علوم تربیتی است طرز رفتار، کار و اوقات فراغت آزمون شونده را گزارش میدهد و با توجه به ذوق و استعداد و وضع جسمی، نوع کاری را که آزمون شونده بایستی بدان اشتغال ورزد تعیین مینماید.
مددکاران اجتماعی با آزمون شونده مصاحبه نموده اطلاعات لازم را راجع به وضع محیط خانوادگی و محیط اجتماعی او کسب و جهت تکمیل گزارش خود پرسشنامههایی را جهت تکمیل اطلاعات مربوط، به شهرداری یا ژاندارمری محل اقامت محکوم ارسال مینمایند.
مربی اخلاقی L’Educateur و مددکاران اجتماعی اولین کسانی هستند که بلافاصله پس از ورود محکوم به مرکز ابسرواسیون با وی تماس برقرار نموده و گزارشات لازم را تهیه میکنند.
در مدت 2 الی 10 روز که تازه وارد به طور انفرادی نگاهداری میشود روان شناس تستهای مورد لزوم را تهیه و پس از تکمیل تستها، آزمون شونده به کاری که مربی اخلاقی در کارگاهها و یا مزارع کشاورزی تعیین میکند گمارده میشود.
در مدت 2 الی 4 ماه پزشک و رادیولوگ آزمایشهای مختلف را به عمل میآورند، 2 نفر از روانپزشکان متخصص پسیکومتاریک بوده و یک نفر آنان پسیکوآنالیست است، آزمایشات روانی را انجام میدهند تستهایی که تهیه آن برای تمام محکومین اجباری است عبارتند از:
Wechsler-Belevue – Ohio Penal Classification test – Bender Visual Moto Gestalt Test Portrait de Personnes – Rorschach T.A.T.
در صورت لزوم تستهای دیگری نیز تهیه میگردد. در آخرین مرحله ابسرواسیون تست Ohio Penal Classification Test برای تعیین میزان فهم و هوش انجام میگیرد.[8]
پس از تکمیل پرونده شناسایی شخصیت، پرونده مذکور در کمیسیونی به ریاست یک نفر قاضی که نماینده وزارت دادگستری است و با حضور مدیر مؤسسات ربی بیا به عنوان کیفرشناس و تمام متخصصین که در تنظیم پرونده شناسایی شخصیت شرکت داشتهاند مطرح و مورد بررسی قرار میگیرد، مدیر مرکز ابسرواسیون گزارش نتایج ابسرواسیون را قرائت و پس از اظهارنظر متخصصین در مورد اعزام محکوم به زندان یا مؤسسه کشاورزی و یا صنعتی اتخاذ تصمیم به عمل میآید و طبق حکم قضای نماینده وزارت دادگستری به مورد اجرا گذارده می شود.
تفکیک بیماران روانی
در سوئد محکومین مبتلا به بیماری روانی، از سایرین تفکیک و در مؤسسات درمانی روانی، تحت مداوا قرار میگیرند. گاهی نیز روش آزادی با مراقبت جهت درمان در محیط آزاد در مورد آنان اجراء میشود. روش اخیر یکی از پیشرفتهترین روشهاست و با اهداف جرم شناسی هماهنگی کامل دارد.[9]
ـ در ایتالیان ابتدا مجازات در مورد محکومین اجرا و سپس اجرای روش درمانی آغاز میگردد روش مذکور مورد انتقاد دانشمندان و متخصصین کیفرشناسی و علم زندانها قرار گرفته است زیرا اجرای مجازات، بیماری محکوم را تشدید و نیل به اهداف اجرای مجازات را که اصطلاح و تربیت و یا درمان مجرم است با اشکال مواجه می نماید.
اشتغال به کار محکومین
در سوئد تمام محکومینی که قدرت اشتغال بکار را دارند هفته ای 42 ساعت باید کار کنند. در چند سال اخیر که تعداد زندانیان سوئد بین 5000 الی 6000 نفر در نوسان بوده و تغییر کلی نیافته است 4000 نفر از آنان در صنایع و 1000 نفر در کشاورزی و جنگلداری مشغول کار بوده اند و بقیه نیز در کارهای عمومی زندان از جمله نظافت محیط زندانها، آشپزخانه و غیره به کار گمارده شدهاند[10] محکومینی که به کار اشتغال ندارند بایستی در مؤسسات علمی یا حرفه ای نگاهداری شوند. طبق آیین نامه زندانهای سوئد، به تمام محکومین در ازاء کار به میزان 60 کرون سوئد در هر هفته پاداش کار پرداخت میگردد.
پاداش کار زندانی به دو قسمت تقسیم، یک قسمت آن از بابت مخارج روزمره (تغذیه، مسکن و مالیات) کسر و بقیه به محکوم پرداخت میشود.
پاداش کار محکومین در موسسه باز تیبرقا Tiberga برابر مزد کارگران آزاد است. لازم به یادآوری است که معروفترین کارگاه خانههای پیش ساخته از چوب در مؤسسه مذکور دایر است.
ـ در ایتالیا اشتغال به کار محکومین رکن اساسی اصلاح و تربیت زندانیان محسوب می گردد. محکومین به مجازات حبس در کارگاه های مختلف زندانها به کار گمارده می شوند. محکومین به اقدامات تأمینی در مؤسسات کشاورزی و یا کانونهای کار اشتغال دارند. در موسسات درمانی روانی نیز کارگاههایی برای اشتغال به کار بیمارانی که تحت مداوا هستند تأسیس شده است.
ساعات کار و تعطیلی طبق قانون کار تعیین گردیده است.
اکثر محکومینی که بیش از 18 سال و کمتر از 20 سال دارند و زندانیانی که رژیم نیمه آزادی در مورد آنان اجراء میشود در مؤسسات کشاورزی و یا صنعتی دولتی یا بخش خصوصی به کار گمارده میشوند، مبلغ پاداش کار محکومین به میزان یک سوم مزد کارگران محیط آزاد است. مزد کارگران آزاد طبق مقررات سندیکای کارگران تعیین میگردد.[11]
هرگاه زندانی به پرداخت جزای نقدی، هزینه دادرسی یا ضرر و زیان به شاکی خصوصی، محکوم شده باشد وجوه مذکور از حق السهم او کسر میگردد. هرگاه محکوم از بابت موارد مذکور بدهکار نباشد وجه مذکور به وجه ذخیره او افزوده میگردد در هر حال پاداش کار بایستی به محکوم تعلق میگیرد و به عنوان وجه ذخیره پس انداز می گردد تا محکوم در موقع آزادی از زندان، بتواند حوائج ضروری خود را در محیط آزاد تأمین و از تکرار جرم خودداری نماید.
هرگاه محکوم خساراتی به ابنیه یا اموال زندان وارد آورد ملزم به جبران خسارت از وجوه ذخیره است.
آموزش زندانیان
ـ در سوئد برای تمام محکومین امکانات ادامه تحصیلات در هر درجه (ابتدائی ـ دبیرستانی ـ عالی) در زندانها و مؤسسات دیگر فراهم است.
دو موسسه آموزشی uppsalla و Harnosand برای تحصیلات دبیرستانی اختصاص یافتهاند و در بعضی از مؤسسات دیگر کلاسهای آموزشی جهت اعتلای سطح معلومات محکومین دایر شده است که دبیران و اساتید دانشگاه ها دروس مورد نظر را تدریس مینمایند.
ـ در سوئد محکومین میتوانند تحصیلات خود را از طریق مکاتبه ادامه دهند.
جوانان بیش از 18 سال تمام و کمتر از 21 سال در مراکز آموزش علمی و حرفهای نگاهداری و با توجه به ذوق و استعدادشان تحت تعلیم قرار میگیرند.
ـ در ایتالیا طبق ماده 19 قانون 26 ژوئیه 1975 آموزش علمی و حرفهای برای محکومین کمتر از 20 سال اجباری است و در بعضی از مؤسسات و زندانها نیز کلاسهای آموزش دبیرستانی دایر و ادامه تحصیلات عالی به طریق مکاتبه نیز امکان پذیر است.
ملاقات زندانیان
ـ در سوئد محکومین در محل اقامت دائمی خود زندانی میشوند و تا ارتباط آنان با خانواده خود قطع نشود و امکان عادت دادن به زندگی عادی در موقع آزادی از زندان فراهم گردد.
محکومین می توانند با کسانی که کتباً درخواست ملاقات با آنان را نمودهاند طبق مقررات هر زندان یا هر مؤسسه با آنها ملاقات نمایند.
ـ در ایتالیا محکومین میتوانند با منسوبین درجه 1 و همسر خود طبق مقررات هر زندان و یا هر مؤسسه ملاقات نمایند.
رژیم نیمه آزادی
ـ در سوئد سابقاً رژیم نیمه آزادی در مرحله ای از روش تدریجی به مورد اجراء گذارده می شود در حال حاضر روش اصلاحی و تریبتی یا درمانی منطبق با شخصیت هر فرد محکوم اجرا میگردد.
گاهی پس از شناسایی شخصیت محکوم، روش نیمه آزادی به عنوان مجازات اصلی اجرا میشود.
ـ در ایتالیا، روش نیمه آزادی در مورد محکومین به حبس تأدیبی، یا کسانی که از بابت بدهی جریمه (کیفر نقدی) در زندان به سر می برند و هم چنین در مورد محکومینی که مدت مجازات خود را گذرانیده و محکومین جنایی که 6 ماه بیشتر به اتمام محکومیتشان باقی نمانده اجرا می گردد مشروط به اینکه تحت روش آزادی با مراقبت قرار نگرفته باشند.[12]
محکومین با لباس شخصی بدون مراقبت طبق برنامه تنظیم شده با رعایت شروطی که تعیین گردیده است چند ساعتی از روز را در خارج از زندان به سر می برد و در رأس ساعت معین بایستی به زندان یا مؤسسه ای که نگاهداری می شوند مراجعت نمایند.
روش نیمه آزادی در مؤسساتی که جهت اجرای این روش تأسیس شده یا در قسمت کاملاً مجزا از سایر قسمتهای زندان یا مؤسسات مختلف دیگر به مورد اجرا گذارده می شود.
اجازه خروج از زندان
ـ در سوئد محکومین می توانند تحت شرایط خاص، اجازه خروج از زندان را کسب نمایند و همچنین قبل از اتمام مدت محکومیت و قبل از آزادی به محکوم اجازه داده میشود که برای کاریابی از زندان یا مؤسسه خارج شوند.[13]
در زندان Kragskovhede زندانیان در هفته آخر مدت محکومیت از کار معاف و برای کاریابی اجازه خروج از زندان را دارند.
ـ در ایتالیا در موارد خاص و یا در اواخر مدت محکومیت به مننظور کاریابی به زندانی اجازه خروج از زندان اعطاء میگردد.
آزادی مشروط
ـ در سوئد طبق قانون 1944 اعطای آزادی مشروط به محکومین درازمدت الزامی گردید ولی در 3 دسامبر 1965 قانون مذکور اصلاح و اعطای آزادی مشروط الزامی ملغی گردید.
طبق قانون اخیر، محکومینی که و مدت محکومیت یا به علل خاص مدت محکومیت خود را گذرانیده اند و حداقل 4 ماه در زندان یا مؤسسه به سر برده باشند میتواند از آزادی مشروط استفاده نمایند.
کمیسیونهای ناظر بر امور زندان ها و مؤسسات هر منطقه در حوزه صلاحیت خود می توانند با آزادی مشروط موافقت نماید است.[14]
محکومینی که با آزادی مشروط آنان موافقت گردید است بایستی حداقل یک سال و حداکثر سه سال تحت مراقبت قرار گیرند و هرگاه در موقع اعطای آزادی مشروط سه سال به اتمام محکومیت آنان باقی مانده باشد حداکثر مدت مراقبت تا 5 سال افزایش می یابد.
کمیسیون مذکور در صورت تشخیص عدم ضرورت بر مراقبت، حکم آزادی مشروط مطلق صادر می نماید.
قبل از موافقت با آزادی مشروط، پرونده محکوم و گزارش رئیس مسئول درباره طرز کار، رفتار و کردار و همچنین جهت تعیین شرایط خاص، در کمیسیون نظارت مورد بررسی قرار می گیرد. کمیسیون مذکور مأمور مراقبت را نیز تعیین می نماید.
محکوم بایستی در مدت آزادی مشروط، قوانین و مقررات مربوط را رعایت کند و از معاشرت های مفسده انگیزه پرهیز و زندگی عادی داشته و شرایط تعیین شده را رعایت نماید. هرگاه محکوم موارد مذکور را رعایت ننماید کمیسیون نظارت میتواند به شرح زیر اتخاذ تصمیمات لازم را اتخاذ نماید:
1 ـ موارد تخلف را به محکوم کتباً اعلام نماید.
2ـ مدت مراقبت راحتی به بیش از آنچه در قانون پیش بینی شده افزایش دهد.
3ـ محکوم را به علت عدم رعایت شرایط تعیین شده، به پرداخت جریمه (جزای نقدی) ملزم نماید.
آزادی مشروط در مورد محکومین به حبس ابد اجرا نمی گیرد مگر ینکه مشمول عفو شده مدت محکومیت آنان تقلیل یابد در این صورت آنان نیز میتوانند از آزادی مشروط استفاده نمایند.
ـ در ایتالیا محکومین به مدت کم پس از گذراندن مدت محکومیت تحت شرایط خاص آزادی مشروط اعطاء میشود. ابلاغ حکم آزادی مشروط از طرف وزیر دادگستری به عمل میآید.[15]
منابع
– Ancel, M: La Classification des Delinquants en Droit Compare. Paris.1955.
– Ancel, Strahl, I: le Droit Penal des Pays Scandinaves. Paris 1969.
– Bellon.J: Droit Penal Sovietique et Droit Penal Occidantel. Paris 1961.
– Hugueney.L; Ancel.M: des Grands system penitentiaire Actuels. Paris 1955.
– Nations-Unies: Lejeuneadulte Delinquant. New-York 1965.
– Plawski.S: Droit Penitentiaire lilie 1980.
[1] . دانش تاج زمان : کیفرشناسی و حقوق زندانیان، چاپ تهران، 1355، ص 27.
[2] . Plawski,S: Droit Penitentiaire Lille 1982. P.126.
[3] . Ancel.M; Strahl.I: Le Droit Penal Des Pays Scandinaves. Paris . 1960.
[4] . قانون 6 مه 1964.
[5] . Plawski,s: Droit Pénitentiare. Lille,1982.P.96.,
[6] . ماده 1 و بند 3 ماده 13 قانون 26 ژوئیه 1975.
[7] . Plawski,op.cit.P.163,
[8] . Plawski,S: Droit Penitentiaire. Lille, 1982.P.164.
[9] . ماده 35 قانون 3 دسامبر 1965.
[10] . Plawski,s: Droit Penitentiaire Lille 1982.P.219.
[11] . ماده 20 و 21 قانون 26 ژوئیه 1975.
[12] . ماده 48 و 49 قانون 26 ژوئیه 1975.
[13] . Ancel, M; Strahl, I: Le Droit Penal des pays Scandinaves.Paris.P.127.1969.
[14] . ماده 9 قانون 3 دسامبر 1965.
[15] . Piawski.S: op.cit.p.245.