باید هشیار بود این روش مردان در زمان‌های خیلی قدیم و در قبایل خاصی بوده است که زمانی پس از ازدواج، به قصد ندادن مهر همسر خود، او را بدنام می کردند. خداوند در آیه ۱۹ سوره نسا می فرماید: وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَیٰ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَیَجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیْرًا کَثِیرًا
و زنان را در تنگنا و فشار مگذارید تا بخشی از آنچه را [به عنوان مهریه] به آنان داده اید پس بگیرید، مگر آنکه کار زشت آشکاری مرتکب شوند. و با آنان به صورتی شایسته و پسندیده رفتار کنید. و اگر [به علتی] از آنان نفرت داشتید [باز هم با آنان به صورتی شایسته و پسندیده رفتار کنید] چه بسا چیزی خوشایند شما نیست و خدا در آن خیر فراوانی قرار می دهد.
درباره اثرات حقوقی اثبات خیانت یا بدنام کردن زن در مهریه هم باید گفت این کار هیچ اثری بر نپرداختن مهریه ندارد و باید مهر به تمامی پرداخت شود ولو آنکه خیانت واقعا اتفاق افتاده باشد. این را هم باید در نظر داشت در صورتی که زنی خیانت کند و شوهر او به این امر آگاه شود طبق قانون تنها کاری که می تواند انجام دهد شکایت از زن برای این امر نکوهیده است و البته برخی از قضات هم معتقدند مرد در چنین شرایطی حتی حق شکایت کردن هم ندارد چون تنها به عنوان مطلع می تواند وقوع جرم (مثلا رابطه نامشروع یا بالاتر از آن را) به مرجع قضایی گزارش دهد و چون سمت و نفعی ندارد نمی توان به عنوان شاکی در پرونده ای وارد شود.
البته در این باره رویه یکسانی در بین محاکم نیست و برخی محاکم و از جمله یکی از نظریات مشورتی می گوید شوهر می توان در پرونده های منافی عفت که زن او آزادانه اقدام به جرم کرده به عنوان شاکی حاضر شود
